Tim van den Berg: de stille kracht
Inmiddels (juni 2018) verlengde Tim van den Berg zijn contract bij Heracles weer. In december 2015 speelde hij nog tweede klasse in het blauwwit. Een jaar later voor de eredivisionist.
Net achttien en ruim een jaar bij de selectie, dit seizoen boven elke discussie verheven. Tim van den Berg valt niet op. Niet door betoverende acties, grove charges, fouten of een grote mond. Je moet op hem letten om zijn spel te waarderen. Hij mijdt risico’s en doet waar hij voor staat: de spits van de tegenstander uitschakelen en de verdediging organiseren. Zijn laatste fout was tegen VVIJ, vorig seizoen.
De rust aan de bal had hij als zesjarig jochie in de F8 van OSM al. Het spelinzicht hield hem op de been in het kooitje waar hij met broer Mike en andere, vaak oudere, vriendjes voetbalde. Het viel zijn eigen en andere vaders op en hoofd jeugd opleiding Jeffrey Pfoster, bevriend met zijn vader, haalde Tim naar Elinkwijk. Als nummer tien, want zo vanzefsprekend als het lijkt dat hij verdedigt, is het niet. Toen FC Utrecht hem voor een stage naar Zoudenbalc haalde, durfde Tim van een profcarriere te dromen. ‘Ik viel in de laatste ronde af, zonder duidelijke reden. Maar het gevoel dat ik serieus hogerop kon, bleef.’
Serieuzer
Bij Elinkwijk ging het ineens snel. Van het middenveld in de B2 naar de verdediging van de B1 en toen al vaak in de A1. ‘Nikos Korssen had veel geblesseerden, waaronder Mitchell van der Kaay die op mijn positie speelde. Hij haalde me er steeds vaker bij. Het werd een goed seizoen. We werden bijna kampioen en speelden nacompetitie. Als eerstejaars A zag Tim weinig van het jeugdcomplex. Nog voor de winterstop speelde hij in de zondag 1. ‘Eerst nog om gaten te vullen bij blessures en schorsingen, maar dit seizoen speel ik alles. Het speelse van de jeugd is er wel uit. Qua omgang met elkaar is het toch wel serieuzer.’
Tevreden
Tim speelde begin dit seizoen een aantal keren back toen Levy Thijm geblesseerd was. ‘Niet mijn positie. Centraal gaat het toch meer om positie en samenwerken, minder om individuele duelkracht. En opkomen is ook niet mijn ding.’ Toch heeft het middenveld eigenlijk nog steeds zijn voorkeur. Niet dat hij zich daarover uitspreekt. Hij is snel tevreden, een trekje dat hij van huis uit mee kreeg.
Lef tonen
Hij speelt waar hij speelt en doet dat goed. ‘Ik vind het wel best. Natuurlijk kom je op het middenveld meer aan de bal en dat is lekker. De trainer ziet me graag tegen de spits spelen en ik vind het prima.’
Zit die bescheidenheid zijn ambities niet in de weg? ‘Misschien moet ik wat meer lef tonen ja. Ik praat wel mee tussen de jongens, maar in het veld en tegen de trainer ben ik eerder stil. Ik wil best acties maken en kan dat ook, maar denk toch vaak ‘wat als het fout gaat’. Ik ben er denk ik de persoon niet naar en het past ook niet bij mijn positie. Roberto (Van der Tier) en Nick (Van Schaik) zijn meer types die doorschuiven.’
Bijgetekend
Rond zijn achttiende verjaardag tekende Tim bij. Ook volgend seizoen speelt hij in het Zuilense blauwwit. ‘Ja, ik heb het prima naar mijn zin, ben op mijn plek. Ik ben nog jong en kan bij Elinkwijk nog veel leren. Van Ricky Testa la Muta en Pascal de Bruijn had ik nog nooit gehoord, maar nu leren ze me erg veel. Vooral hoe je in specifieke situaties goed staat en hoe je reageert als een speler op je af komt.’
Voetbal is niet beperkt tot zijn vrije tijd. Volgend seizoen gaat Tim voor zijn TC3. Dit seizoen volgt hij de opleiding Sport en Bewegen in Amersfoort en loopt hij stage bij de C1 van Elinkwijk. Ziet hij toch veelvuldig het jeugdcomplex.
Verdedigende meters
En smaakt hij veelvuldig het zoet der overwinning. Want de C1 had tegen DEM ‘een offday’, maar doet het erg goed. En de zondag 1 ‘gaat steeds meer als team voetballen’. ‘Houten had zondag niets in te brengen. Het was de eerste keer dat we eenvoudig een wedstrijd wonnen. De eerste keer ook dat we niet achteruit gingen lopen bij een voorsprong. Jongens als Jeffrey Pfoster en Gavin Manders maakten ook veel verdedigende meters. Houten zette nauwelijks druk. Maar niemand bij ons leek te denken ‘dit winnen we toch wel’. Dat gebeurde in andere wedstrijden nog wel en als vijf of zes jongens zo denken, dan moeten wij het met een half elftal doen.‘
Winterstop
Zondag, thuis tegen SCH’44 zal dat niet kunnen. ‘Nee, dan moeten we er allemaal staan. Dat is een erg belangrijke wedstrijd We staan samen op de derde plek en we willen ze op drie punten achter ons zetten. Want ons doel is promotie en dat kunnen we. En dat moeten we zondag laten zien. Als we dan ook tegen NVC presteren gaan we met een goed gevoel de winterstop in.’