Content maken, je verhaal vertellen, is één ding. Dan is de vraag of jouw wijn de krans krijgt die het verdient. Bereik je je publiek, raak je je klant en voelt die zich actief verbonden? Ofwel: communiceer je je content adequaat? Complex, al is het maar omdat het zoveel betekent dat niet-communiceren ondoenlijk is. Bewust of niet: je communiceert. Wat zeg je dan? Vertel.

Fokke en Sukke, Miscommunicatie, communicatie, bewust, onbewust, vertel, LDRT

Communicatie, taal, is samenwerken (Grice), zoals deelnemen aan het verkeer. Met geschreven en ongeschreven regels is het mensenwerk vol misverstanden. Iedereen toetert of foetert wel eens als een andere auto je in de weg zit. Tegen wie roep je wat en waarom eigenlijk? 

Vaak wordt de auto voor je net zo gehinderd, is de berijder net zo machteloos, ongeduldig of gestrest. Toen ik bij NS brieven van reizigers beantwoordde, kwam er geregeld een klacht over een blikseminslag. Niet omdat NS die had veroorzaakt, grapten we dan, wel omdat NS een adres heeft en God of moeder Natuur niet.

Of je dat nou bewust doet of niet, communiceren is op vier verschillende niveaus een onvermijdelijke activiteit met resultaat: de inhoud, de expressie, de relatie en het appel (de boodschapvierkant). Vaak begint dat met het definiëren van een gezamenlijke werkelijkheid. Daarom, wachtend bij de bushalte tegen een vreemde, het praatje over het weer.

Communiceren kan één-op-één, één-to-many en many-to-many, direct en via een steeds grotere diversiteit aan kanalen: ‘media’, het verwarrende containerbegrip voor mensen en middelen tussen zender en ontvanger.

Communicatie kan top-down en centraal en wordt steeds meer bottom-up en decentraal of gedistribueerd.

‘Vooraf, vroeg in het proces, hoeft communicatie er nog niet bij te worden betrokken en achteraf blijkt dan de communicatie niet goed.’

Communicatie is een veelgebruikte kapstok voor organisatieproblemen. Vooraf, vroeg in het proces, hoeft communicatie er nog niet bij worden betrokken. Achteraf blijkt de communicatie niet goed. Gelukkig verandert dat snel, want veel (strategische) uitdagingen gaan juist over communicatie(technologie). Sterker nog: ik denk dat ‘communicatie’ en ‘cultuur’ belangrijker worden dan ‘systeem’ en ‘organisatie’. 

Communicatie is een jonge ‘kunde’. Toen ik net studeerde heette het nog taalbeheersing en het klassieke Zender Ontvanger-model van Shannon & Weaver (1949) was eenvoudig. 

Er is veel veranderd, vooral (communicatie)technologie en de wijze waarop we die benutten. We zijn tot veel meer in staat, al is dat wel veel complexer geworden. Veel organisaties, de overheid incluis, zoeken naar nieuwe vormen om die nieuwe mogelijkheden te benutten, naar de potentie van transformatie.

Om je als organisatie te onderscheiden en mensen te bereiken, raken, binden en activeren is zoveel meer nodig dan content. dan het klassieke Zender Ontvanger-model met een tekst waar een punt achter kan. Effectieve communicatie draait steeds meer om crossmediale concepten en om de juiste context, tot één-op-één gepersonaliseerde boodschappen aan toe. Gewoon, omdat het kan.

‘Communicatie is geen afdeling, maar een mentaliteit’

Communicatie vergt voortdurende afstemming van doelgroepen, kanalen, interactie en toon. Daarvoor zijn vooral mensen nodig die communicatief vaardig zijn (‘communicatie is geen afdeling maar een mentaliteit’). Daarvoor is techniek nodig en daarvoor is een communicatieplan nodig, met de juiste mediamix en crossmediale content die mensen bereikt, raakt, bindt en activeert.

Een greep uit mijn communicatieactiviteiten:

Dit kan ik voor jouw communicatie betekenen:

  • Strategische communicatie: digitale transformatie, positionering, personalisering, community building, storytelling
  • Externe communicatie: events, persvoorlichting, klantverhalen, medewerkersverhalen, nieuwsberichten, nieuwsbrieven, foldermateriaal, reputatiemanagement en social media 
  • Interne communicatie: cultuur, identiteit, personeelsmagazine, sociaal intranet
  • Branded content